Je was aan het begin van de jaren zeventig een bofkont als je als Spaarndamse tiener een zakcent kon verdienen met een krantenwijk. Want weinig kranten en véél tieners. Maar aan de mazzel zat soms een schaduwkant. Dan had je de pech dat een abonnee ‘Zijkanaal C weg’ als huisadres had. Dat betekende een flink eind fietsen langs het water richting pont Buitenhuizen. Het duurde een eeuwigheid voordat het groepje woonboten in zicht kwam. Zware tijden. Want in de jaren zestig van de vorige eeuw leek het zeker voor het gevoel van de krantenbezorgers vaker te regenen en harder te waaien.
Zijkanaal C: geen last van reclamefolders
